Son on haftaya girmiş bulunuyorum. Bundan sonrası sanırım hızla geçecek ki tam haftasını doldurmadan bir iki hafta önce de gelmesi muhtemel olunca 2 aycık kalmış oluyor.
30. haftadayız. Önceki ayların fotoğraflarına bakıyorum da, karnım esas şimdilerde büyümüş meğer ve hızla büyümeye devam ediyor. Yavaştan bir penguenlik başladı sanki yürüyüşte:) Aldığım kiloları sevmesem de, bu büyük göbeği seviyorum çünkü orada küçücük kıpır kıpır bir canlı var:)
Canım bir şeyler çekti mi suçlu hep belli; kiim? Tabii ki pirinç prenses:))
Bir de hareket edince karnım şekilden şekile giriyor her bir taraftan. Yavaşça karnımın bir tarafındaki yükselişi çok hoşuma gidiyor. Şaşkınlıkla kocaman tebessümle izliyoruz hareketlerini. Seslere tepki de veriyor, irkilip bir tekme savuruyor hatta. Bazen biz zorluyoruz hareket etmeye :) Bir taraflarını dayayınca dokunuyoruz, minnacık bir şey, hissedebiliyoruz artık neresini dayıyorsa:)
En çok da geceleri, ben yatıyorum küçük hanım başlıyor tepinmeye.
Şükür bir taraflarıma uyguladığı baskılar yok henüz ama rahat uyuyamama durumlarım başlamış durumda. Ne tarafa yatacağımı şaşırıyorum. Göbeğim pek müsaade etmiyor alıştığım uyku pozisyonlarına. Mide yanmam, şişme ödem durumları yok çook şükür, inşallah bundan sonra da başlamazlar.
Ufak tefek sıkıntılarım oluyor elbet, sırt ve göğüs kafesi ağrıları, bazen göğsün hemen altında anlam veremediğim uyuşmalar ha bir de hiç sevmediğim kasılmalar. Anında karnımda bir top gibi çıkıntı beliriyor ve taş kesiliyor.
hepsi bu şimdilik. Elhamdülillah halime.
Bu arada bir aydır stajımı da yapıyorum bebek üzerine :p :))
Arkadaşın üç aylık bebeğine bakıyorum, staj olsun diye değil tabii, yardım amaçlı, anneannesi gelene kadar küçücük haliyle bakıcıya verilmesin diye ama bir hafta sonra artık paydos. Son zamanlarımı dinlenerek, rahat kendi halimde uğraşarak geçirmek istiyorum.
Durumlar böyle bakalım ilerleyen haftalar neler gösterir.
0 fikir:
Yorum Gönder